จริต

n. spirit, behavior, mind, manner.

ดัดจริต (v. to be pretentious in manner), เสียจริต (v. (to be) insane, to go insane), จริตกิริยา (clf. conduct).

เขามีจริตวิปลาส

He has an aberrant mind (He is insane). คุณเสีย (วิกล)จริตเสียแล้ว You are mad. หล่อนไม่ใช่ผู้หญิงดัดจริต. She isn't the kind of girl with pretentious manners.